تقدیم به فائزه و محدثه عزیزم ... به تقدیمی های قشنگتون نمیرسه ... امیدوارم خوشتون بیاد.

دلم بهانه‌ی تو را دارد ...
تو می‌دانی بهانه چیست ؟

بهانه همان است که شب‌ها ،
خواب از چشم من می‌دزدد ...

بهانه همان است که روزها ،
میان انبوهی از آدم‌ها
چشانم را پیِ تو می‌گرداند ...

بهانه همان صبری است ،
که به لبانم سکوت می‌دهد
تا گلایه‌ای نکنم از نبودنت !

پ ن : این متن رو دوست داشتم همینجوری گذاشتمش :)