وقتی تنم پر از درده و هنوزم میخندم!
وقتی دنیام پر از تنهاییه و سعی می کنم تنهایی بقیه رو پر کنم!
وقتی کسی دوستم نداره و سعی می کنم همه رو دوست داشته باشم!
وقتی دلتنگم و هیچکس نیست که آرومم کنه!
وقتی بغض راه گلومو می بنده و من کاری جز قورت دادنش نمی تونم انجام بدم!
از خودم میپرسم زندگی چه ارزشی داره؟!
چرا نباید با پرش از یه ارتفاع یا کشیدن ماشه ی اسلحه یا بریدن مچ دست با تیغی تیز یا خوردن یه مشت قرص تمومش کرد؟!
اگه هنوزم هستم به خاطر ترسم نیست...
من از آدما بیشتر از مرگ میترسم...
فقط به خاطر اینه که یه مرده نمیتونه دوباره بمیره...
منم خیلی وقته مردم...
از همون موقع که انتظار مرگ رو کشیدم...
لباش رو با زبونش تر کرد: چرا تموم نمیشه این دردی که تو سینمه؟

از فیک: Blue voice

#مخاطب_دار