3) احتمال صحت این ادعا وجود دارد ؛ چون انسان یقین به بطلان سخن مدعی پیامبری ندارد .
4) از آنجا که محتمل یعنی سعادت و شقاوت ابدی انسان ، بسیار پر اهمیت است ، هر قدر احتمال صحت ادعای آنها غلط باشد ، خرد آدمی حکم می کند که باید درباره ی درستی یا نادرستی سخن او اندیشید . مثلا اگر شخصی نابینا در راهی که میرود به کسی بر بخورد که به او بگوید اگر 10 قدم دیگر در این مسیر حرکت کنی ، به درون چاهی سقوط خواهی کرد ولی اگر از سمت راست بروی ، به یک باغ سرسبز می رسی ، و شخص نابینا ، احتمال صحت گفتار او را بدهد ، عقل او حکم می کند که درباره ی صدق ان سخن به تحقیق بپردازد یا دست کم برای احتیاط ، مسیر خود را تغییر دهد .
بر این اساس ، وقتی شخصی بداند در طول تاریخ ، زنجیره ای از انسان های والا و برجسته ادعا کرده اند که ما از سوی آفریننده ی جهان آمده ایم تا راه سعادت ابدی انسان را به او بنمایانیم و از طرفی ، ببیند که این افراد در راه رساندن پیام خود و هدایت انسان ها از هیچ تلاش و کوششی فرو گذار نکرده اند ، و هر گونه رنج و سختی را متحمّل شده حتی جان خود را فدا کرده اند ، خردمندانه آن است که این شخص ، به تحقیق درباره ی درستی یا نادرستی ادعای آنان بپردازد .

ادامه دارد .....

https://www.namasha.com/v/rGGWWzX2
https://www.namasha.com/v/BYBIyizS

http://dashtlaleh.blogfa.com/