چیزی رو توی مشتش فشار میداد و بلند سرفه میکرد بین آتیش ها گیر افتاده بودیم کو کمی سرفه کرد و گفت: بد شد!! باید یه جوری از اینجا خارج بشیم...به الوار ها نگاه کرد و بدون حرف دیگه ای رفت سمتشون با کمال ناباوری من دست کرد زیر الوار هایی که درحال سوختن بود و سعی کرد حرکتشون بده داد زدم: کو!!؟؟ چیکار داری میکنی خطرناکه! دست هات!!بدون توجه به حرف من کل نیروش رو به الوار ها وارد کرد که تکون خوردن و جا به جا شدن راه کوچیکی باز شد سریع دست میکورو گرفتم و دنبال خودم کشیدم عبور کردیم کو هم دنبالمون اومد و بالاخره از اون جهنم دره نجات پیدا کردیم... اومدیم پیش بقیه چشم چرخوندم شوآنا رو هم دیدم نفس راحتی کشیدم سریع اومد سمت ما میکو رو دادم دستش و برگشتم سمت کو...نفس نفس میزد و هر دو دستش شدید سوخته بود هیچوقت فکر نمیکردم یه همچین کاری بکنه دیدم نسبت بهش کاملا عوض شد!! سریع میرم سمتش و صداش میزنم بهم نگاه میکنه نگران بهش نگاه میکنم رو به روش وایمیسم و به دست هاش نگاه میکمو میگم: کو دست هات بدجوری سوخته! این چه کاری بود کردی!؟ نمیگفتی الوار ها بیفته روی سرت!مثل همیشه شاد میخنده و یه دستش رو کمی توی هوا تکون میده و میگه: چیزی نبود! اگه اون کارو نمیکردم الان جای یکم سوختگی هممون جزغاله شده بودیم! من یه خوناشام قویم زود خوب میشه!! دستی که توی هوا تکونش میداد رو آروم میگیرم و با اخم بهش نگاه میکنمو میگم:حداقل میتونستی کاری کنی که کمتر آسیب ببینی! لبخند پرنگی میزنه و در جواب میگه: میخواستم زیاد اسیب ببینم تا نکو چان نگرانم بشه!با کمی تعجب بهش نگاه میکنم و بعد با اخم و خجالت سر برمیگردونم زیر لبی میگم: خوب..من..صدایی رو اعصاب مانع شد حرفم رو بزنم برگشتم و به صاحب صدا نگاه کردم..اه..لایتو!! با همون لبخند رو اعصابش در حالی که یه ابروش رو بالا داده بود سمت ما میومد و میگفت: چه جالب پس بالاخره یه قهرمان پیدا کردیم!..کنار من وایمیسه و دست میذاره روی شونم کمی برم میگردونه سمت خودش که باعث میشه دست کو رو ول کنم خم میشه سمتم و میگه: وقتی دیدم نیومدی انقدر نگرانت شدم!همش فکر میکردم قرمزیم رو دیگه نمیبینم خوب شد که اومدی! اخمی کردم و کمی خودم رو کشیدم عقب دستش رو گرفتم و از روی شونم برداشتم و جوابش رو دادم: من نیازی به نگرانی تو ندارم درضمن میدونم داری دوروغ میگی تو هیچوقت نگران من نمیشی تنها کسی که نگرانشی خودتیو بس!به منم نگو قرمزی صد دفعه!