موهایت
ادامه ی یک رودخانه است
و دستانت
ادامه ی یک درخت ...
شانه هایت
کوه پایه است وُ
چشمانت
ادامه ی خورشید ..
قلبت
انارِ ترک خورده ی کوردستان وُ
نامت
ادامه ی یک گیاه است که در زمستان می روید
گریه ات
ادامه ی دریاست و خشکی های بعد از آن ...
خنده ات
ادامه ی شعرِ پل الوار است
وقتی که تو را به جای تمامِ زنانی که ادامه نداده ام ادامه می دهم ...
نگاه که می کنی
نگاهت ادامه ی یک پنجره است
و چشم که می بندی
چهره ات
ادامه ی دیوار چین ...
حرف که می زنی
صدایت
ادامه ی آواز پرندگان است
وقتی که شب خاموششان کرده است
و لب که میبندی !
سکوتت ادامه ی کویر ...
تو ادامه ی همه چیز هستی
و سطر آخرِ هر شعر عاشقانه
در تو به پایان می رسد ...
با ادامه ی این شعر راه برو
با ادامه ی این شعر نگاه کن
با ادامه ی این شعر حرف بزن
عاشق شو
ببوس ..
با ادامه ی این شعر زندگی کن
تو ادامه ی من هستی ...

#بابک زمانی
ஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ SARA ஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜ
چه نقاش ماهری است فکر و خیال
وقتی که دانه دانه موهایت را سفید می کند