کنار اعراب بمانیم نه مقابل آنها
اسفندیار خدایی
بعد از هفت اکتبر با نابودی حماس در غزه، تضعیف حزب‌الله لبنان، سقوط بشار اسد در سوریه و حمله اسرائیل و آمریکا به ایران، موازنه قدرت در منطقه به نفع اسرائیل تغییر کرد. اسرائیل با استفاده از این فرصت تاکنون به شش کشور منطقه حمله کرده است: لبنان، فلسطین، سوریه، ایران، یمن و حتی قطر. گفته می‌شود احتمالاً عراق هفتمین کشوری خواهد بود که بعد از هفت اکتبر به زودی مورد حمله قرار می‌گیرد همه اینها از برکات نگاه ایدئولوژیک و غیر عقلانی یحیی سنوار و رهبران حماس در عملیات هفت اکتبر است.

به هر حال امروز ایران نه تنها تهدیدی برای کشورهای عربی نیست، بلکه فرصتی فراهم شده که رابطه کشورمان با همسایگان عرب را توسعه دهیم.

یکی از مهمترین موانع بر سر این راه قرار دارد ذهنیت منفی و کلیشه‌ای و کاریکاتوری نسبت به اعراب است که هم در مردم و هم در مسئولان وجود دارد. هم نیروهای اسلامگرای ارزشی و هم نیروهای ملی‌گرا و اصلاح‌طلب آن سر طیف نگاه منفی نسبت به اعراب دارند. اسلامگراهای اصولگرا کشورهای عربی را مزدور آمریکا می‌خوانند و اسلام آنها را اسلام آمریکایی می‌دانند. نیروهای ملی‌گرای لائیک هم طبیعتاً اعراب را دشمن ایران می‌دانند و با افتخار به شکوه و قدرت ایران باستان می‌نازند و مدعی‌اند که ز شیر شتر خوردن و سوسمار عرب را بدانجای رسیداست کار که... این شعر را هم به فردوسی نسبت می‌دهند که هرگز درست نیست و اتفاقا برعکس این ادعا در طول بیشتر هزار سال گذشته این اعراب بودند که بر ایران و کل منطقه حکومت کرده‌اند. امروز هم این اعراب هستند که ابتکار عمل را در دست دارند و در بیشتر شاخص‌های توسعه از ما پیشی گرفته‌اند و از نظر رفاه، ورزش، اقتصاد، محیط زیست، گردشگری، کشاورزی، حمل و نقل و سیاست خارجی متوازن با شرق و غرب.

کشورهای عربی همسایه ما در خلیج فارس توانسته‌اند از فقر و عقب‌ماندگی فاصله بگیرند و در بسیاری از شاخص های توسعه از کشورهای پیشرفته دنیا پیشی بگیرند. آنها در تجارت، گردشگری، محیط زیست، ورزش، آموزش و پرورش، کشاورزی، بانکداری، حمل و نقل و… موفقیتهای درخشانی کسب کرده‌اند و مدیریتی تحسین‌برانگیز به نمایش گذاشته‌اند.