فک کنید برای ورزش وارون بیاد بگه این اینجوریه بهد تکی تکی بیاد بمون یا بده و ما نگاش کنیم.

یا برای ریاضی وقتی به ما میگه 3+3 میشه چند ما بگیم میشه 2.

ژاکلین با خنده بیاد بگه خوبید بچه ها و یه چشمک هم بزنه.

تاپسی هم که یه دفعه بگه بچه ها امتحان داریم هیچ کس هیچی نخونده و به روی خودشم نمیاره.

پریانکا با صورتی شاد بگه چگالی رو تعریف کنید.

یا دیپیکا بگه بسم الله رحیم.

اشواریا بگه چنتا بپامبر داریم یا ازمون درس بپرسه.

کاتی هم بگه هلو هاو اریو یا بخواد انگلیسی بلغور کنه یا شاید بخواد بزور بمون گرامر رو بفهمونه.

یا هرتیک بخواد با اون صدای نازش برامون شعریای کتاب رو بخونه و ما به جای اینکه حواسمون به درس باشه به معلم هست.

ولی وقتی نرگس میاد و میگه کتاب ها روی میز و از بچه ها می پرسه مثلا جمیل چیه بچه ها فقط دارن به صورت اون نگاه میکنن.

شاید الیا در حال تمیز کردن مدرسس با یه دسمال که به پیشونیش بسته و میگه بچه اشغال نریزید.

یا شاید وقتی ناتاشا داره به بچه ها تو بوفه غذا میفروشه.

یا شاید کارن که داره از بچه ها تست بازیگری میگیره(چون جدی کارگردانه)و بچه هارو سرگرم کرده.

یا شاه که با صدای ملایم داره بامون حرف میزنه و ازمون مشاوره میگره که ما اصلا نمی تونم در مورد هیچ زمینه ای بش دروغ بگیم و بمون ارامش میده.

یا انوشکا کع داره میاد سر کلاس ها و داره راجب یه چیزی حرف میزنه.

شاید سید که داره یکی دعوا میکنه که را این کارو کردی و اون طرف به جای اینکه حواسش به صحبت هاش باشه به هیکلش داره نگاه میکنه+کل مدرسه(به جز من).

یا که ارجون با اون صورت منگلش داره شوخی میکه با بچه ها...............

جوری که حتی وقتی در عرض یه روز 3 تا امتحان داریم یا یکشنبه ها که روز بدیه هیچی نگیم و منظره روز بعد باشیم یا هیچ وقت ارزو نکنیم که اخر سال بیاد یا شاید عید.....