ضاحیه نام منطقه‌ای در جنوب بیروت، پایتخت لبنان است که دارای چهار شهرداری به نام‌های “غبیری”، “حاره حریک”، “برج البراجنه”، “لیلکی” و همچنین شامل بخش‌های “حدث”، “چویفت ” و “الشیاح” می‌باشد.
منطقه ضاحیه شامل بسیاری از بخش‌های مختلف از جمله اردوگاه‌های “برج البراجنه”، “صبرا و شتیلا” و مناطق “الأوزاعی”، “بئر حسن” و “حی السلم” است. وسعت ضاحیه جنوبی تقریبا حدود نیمی از پایتخت لبنان را در برمی‌گیرد.
ضاحیه منطقه‌ای با اکثریت شیعه‌نشین است و اقلیتی از اهل سنت، مسیحی و یک کمپ آوارگان فلسطینی با ۲۰٬۰۰۰ نفر جمعیت نیز در آن ساکن هستند. این منطقه، مسکونی و تجاری بوده و دارای مراکز خرید، فروشگاه‌ها و بازارهای متعددی است و شامل چندین شهر و شهرداری می‌شود.
پیش از جنگ داخلی لبنان، ضاحیه بیروت با نام “ساحل المتن الجنوبی” شناخته می‌شد و حتی امروزه نیز برخی افراد با این نام از ضاحیه یاد می‌کنند.
ضاحیه قبلا محل زندگی جمعی از مسیحیان مارونی بود که در جریان جنگ داخلی لبنان آواره شده بودند. آنها پیش از این در مناطق المریجه و حاره حریک سکونت داشتند. (میشل عون، رئیس جمهور پیشین مسیحی لبنان در منطقه الشیاح به دنیا آمد و در منطقه حاره حریک در ضاحیه جنوبی بیروت بزرگ شده بود.)
پس از توافق طائف که به جنگ داخلی لبنان پایان داد، شهرداران مارونی بر اساس لیست‌های جنبش امل برای مدیریت شهرداری‌ها انتخاب شده و مردم این منطقه ماندگار شدند؛ کلیساها و قبرستان‌های متعلق به مسیحیان در دهه ۲۰۰۰ میلادی بازسازی شده و آنها در روز یکشنبه به مناسک مذهبی خود می‌پردازند.
برج البراجنه و المریجه از قدیمی‌ترین مناطق ضاحیه می‌باشند. ضاحیه شامل ده‌ها محله متراکم با تاریخ‌ها و خاطرات گوناگون و همچنین طیف‌های متعدد مذهبی-اجتماعی است. هر حمله به ضاحیه بیروت، این موارد را که بخشی از تاریخ لبنان است، منهدم می‌کند.
فرودگاه بین‌المللی رفیق حریری، وزارت کار، وزارت مهاجران و دانشگاه لبنان از جمله مهم‌ترین اماکنی است که در منطقه ضاحیه قرار دارند. همچنین سفارت‌‌خانه‌های ایران، کویت، مغرب، یمن، دفتر سازمان ملل و آژانش بین‌المللی حمایت از آوارگان فلسطینی و دفاتر برخی شبکه‌های تلویزیونی مانند المنار، شبکه اطلاع‌رسانی و رسانه‌ای حزب‌الله و العالم در ضاحیه واقع شده است.