مرگ به معنای مردن است و لسان العرب آن را به "ضد حیات" معنا کرده است. برخی مرگ را به معنای "سکون" گرفته‌ اند. التحقیق درباره معنای موت می‌گوید: مرگ نفی حیات است و حیات در هر چیز به مقتضای خصوصیات وجودیش است. راغب در مفردات مرگ را پنج نوع می‌شمارد. - امام خمینی رضوان الله تعالی علیه نیز در بیان ماهیت و حقیقت مرگ بر این باور است که مرگ، امری وجودی و انتقال از نشئه ملکی به نشئه ملکوتی است. و حیات دنیوی و ملکی، عرضی و زایل شدنی است ولی حیات ملکوتی، امری ذاتی است که به تبع استقلال نفس به دست می‌آید. امام خمینی(ره) با تفکیک شئون و مراتب مختلف حیات و موت، مرگ را پایان شئون مادی انسان می‌شمارد، اما شئون معنوی را در حیاتی برتر که همان حیات حقیقی است، باقی و مستمر می‌داند. بنابر نظر حضرت امام، حیات این دنیا، تنزل حیات حقیقی در عالم غیب است و مرگ در حقیقت رجوع به همان حیات حقیقی است.
امام خمینی(ره) در تبین چگونگی مرگ معتقد است، نفس انسان با حرکت تدریجی و جوهری در مراحل هستی به مرحله تجرد رسیده، مستقل می‌شود، اما این حرکت تدریجی توسط قوا و عمّال عزرائیلی صورت می‌گیرد و در این حرکت، قوای نفس به تدریج رو به ضعف می‌رود تا اینکه به طور کلی از عالم طبیعت جدا شده و به برزخ منتقل می‌گردد. این استقلال نفس و خروج از بدن به اختیار نفس نیست بلکه به محض استقلال و به آخر رسیدن حرکت نفس، جدایی نفس از بدن امری حتمی است و تاخیر ندارد