من یک جمله در باب مردم لرستان و اقوام لُر عرض بکنم، [و آن، این که] خصال برجسته‌ای دارند. تا آنجایی که من از نزدیک با بعضی از برجستگان و بخشهای مختلف [اقوام لُر] معاشرت داشتم و برخورد داشتم، دو خصوصیّت در این مجموعه‌ها برجسته‌تر از دیگرِ خصوصیّات است. یک خصوصیّت، شجاعت و دلاوری است. مردم لُر شجاعت و دلاوری دارند، در هر جایی که هستند؛ در میدان جنگ هم همین‌جور است، در بیان عقیده هم همین‌جور است، در بخشهای مختلف اجتماعی هم همین‌جور است؛ مردمان شجاع و دلاورند. آن خصوصیّت دوّم که آن هم به نظر من برجسته است، مسئله‌ِی رفاقت و صداقت و وفاداری است؛ در بین مردم لُر، این [خصوصیّت] انصافاً برجسته است. بنده در معاشرتهای شخصی‌ای که داشته‌ام ــ البتّه مقداری هم شنیده‌ام، امّا خودم هم تجربه کرده‌ام ــ این دو خصوصیّت را، به اضافه‌ی خصال برجسته‌ی دیگر، لمس کرده‌ام. مرحوم آسیّدحسن طاهری خرّم‌آبادی، شهید سیّدفخرالدّین رحیمی، مرحوم آسیّدجعفر شهیدی ــ دکتر شهیدی ــ شهید بروجردی، اینهایی که ما اخلاقیّاتشان، رفتارشان، طرز فکرشان، نحوه‌ی زندگی‌شان را از نزدیک دیدیم، انصافاً برجسته‌اند. یا مرحوم حاج آقا روح‌الله کمالوند که ما، هم یک برهه‌ای و لمحه‌ای از شخصیّت ایشان را از نزدیک مشاهده کردیم، هم چیزهای بیشتری شنیده‌ایم. من یادم هست سال ۴۲ که امام (رضوان الله علیه) مدّتها در تهران در حصر خانگی بودند و یک مقداری آن شور انقلابی و نهضت حرکت در قم فروکش کرده بود، مرحوم حاج آقا روح‌الله کمالوند آمدند قم، ما یک چند نفری بلند شدیم رفتیم خدمت ایشان برای اینکه از ایشان بخواهیم یک تحرّکی ایجاد کنند؛ یعنی ظرفیّت این مرحوم این[طور] بود، نزد علما و مراجع بسیار محترم بود.