ستاره، گرچه به گوش فلک شود آویز به گوشوار دلاویز ماه من نرسد گشوده پرده ی پائیز خاطرات انگیز به باغ یاد تو کردم که باغبان قضا بهار عشق و شبابست این شب پائیز چنان به ذوق و نشاط آمدم که گوئی باز به عشوه باز دهندش به باد رخت و جهیز عروس گل که به نازش به حجله آوردند