یک سخنران، با بیان اینکه در کشور ما، جنسیت در آمار بیکاری لحاظ نمی شود و تفاوتی بین مردان و زنان بیکار در تعاریف وجود ندارد (با اینکه نقش اقتصادی مرد با زن در قبال خانواده و جامعه از زمین تا آسمان متفاوت است) آمارسازی های گنگ و غیرمستند خبرگزاری ها و دستگاه های رسمی را به چالش می کشد. وی در بخشی از این سخنرانی، این مسئله را مطرح می کند که در شرایطی که پسران زیادی با مدرک و تحصیلات دانشگاهی بیکار هستندو در همین حین، دختران زیادی نیز در استخدام شرکت های خصوصی و دستگاه های دولتی می باشند ایا این مسئله صحیح است؟ آیا در جامعه ای که نفقه خانواده بر دوش مرد است و پسر ملزم به خواستگاری از دختر است آیا پسندیده است که نرخ بیکاری پسران اینقدر زیاد باشد و مسئولین خائن دولتی، مرتب از اشتغال زنان سخن به میان بیاورند؟
سخنران در این کلیپ به تبعات بالا رفتن سن ازدواج در پسران اشاره می کند و این سوال را مطرح می کند که چرا تعریف یکسانی از اشتغال زنان و مردان وجود دارد و چرا زنان در سر کار های غیر زنانه حضور دارند؟ وی همچنین می پرسد چرا در جامعه ای که بحران بیکاری وجود دارد زنانی که سرپرست خانوار نیستند و نیاز مبرمی نیز به درآمد ندارند می بایست مشاغلی را اشغال کنند که می توانست توسط یک پسر جوان پر شود؟