نه مِی مونده نه مستی، شبامو غم گرفته
مثل اینه که ساقی برام ماتم گرفته
یه سرگردون صحرام یه مجنونم یه شبگرد
نمی دونی چه تنهام نمی دونی چه پردرد
نه می مونده نه مستی واسه ی دلهای خسته
مثل اینه که ساقی سبوهاشو شکسته
مثل اینه که صد سال گذشته از جوونی
چه دردی داری ای دل از این بی آشیونی
غم اومد مثل سیلاب دلِ دیوونه مو برد
نه تنها آب و دونه تموم لونه مو برد
یِ سرگردون صحرا یِ مجنونم یِ شبگرد
نمی دونی چه تنهام نمی دونی چه پردرد
دل من شور عشقو نمی شناسه عزیزم
ولی تو هر نگاهت یه الماسه عزیزم
مثل اینه که صد سال گذشته از جوونی
چه دردی داری ای دل از این بی آشیونی
دل من شور عشقو نمی شناسه عزیزم
ولی تو هر نگاهت یه الماسه عزیزم
مثل اینه که صد سال گذشته از جوونی
چه دردی داری ای دل از این بی آشیونی