در کتب آسمانی ، از جمله ی قرآن کریم ، مسئله ی خداوند به گونه ای طرح شده است که گویی اصل وجود خدا ، امری مسلّم است و جایی برای انکار و نیازی به اثبات ندارد . منطق قرآن کریم درباره ی اصل وجود خداوند این است : "...أَ فِی اللهِ شَکٌّ ..." : آیا تردیدی در وجود خداوند هست ؟" سوره ی ابراهیم آیه ی 10
"آربِری" در کتاب خود "عقل و وحی در اسلام" می گوید : یونان در عصر افلاطون ، منبع روایاتی بود که بر طبق آن ها ، وجود خدا باید اثبات شود . در مغرب زمین ، این اولین بار بود که بشر ، درصدد جست و جوی آفریدگار خویش برمی آمد . هیچ یک از نویسندگان عهد عتیق با هستی خدا به صورت مطلبی پیچیده که جای تردید و سوال باشد ، رو به رو نشده اند ؛ زیرا روحیه ی مردم نژاد سامی ، خدا را در خود وحی می یافت . این مطلب که درباره ی عهد عتیق گفتیم ، با کمی تفاوت ، درباره ی عهد جدید هم صدق می کند ."
از مطالعه ی اوستا نیز دانسته می شود که مسلّم گرفتن اصل هستی خدا ، مخصوص اقوام سامی و کتب دینی آنها نبوده و در این کتاب آریایی نیز ، اصل هستی خدا ، امری بدیهی است که نیازی به اثبات ندارد .



https://www.namasha.com/v/gWwscqI4
https://www.namasha.com/v/Ja6i1J5b

http://dashtlaleh.blogfa.com/