پایان فرآیند همانندسازی دی‌ان‌ای زمانی اتفاق می‌افتد که دو چنگال آنزیمی به توالی‌های خاتمه (Termination Sequences) برسند.

در باکتری E. coli، توالی‌های Ter و پروتئین TUS که به آن‌ها متصل می‌شوند، حرکت چنگال‌ها را متوقف می‌کنند. T1 چنگال را در یک جهت و T2 در جهت مخالف مسدود می‌کند. پس از پایان همانندسازی، آنزیم دی‌ان‌ای لیگاز دو رشته دختری را به هم متصل کرده و دو مولکول حلقوی به نام کاتنان ایجاد می‌شوند. سپس آنزیم توپوایزومراز II این کاتنان‌ها را جدا می‌کند تا مولکول‌های حلقوی مستقل به وجود آید.

دقت همانندسازی
دقت در فرآیند همانندسازی دی‌ان‌ای به سه عامل اصلی بستگی دارد:

پایداری جفت بازها: پیوندهای هیدروژنی بین جفت‌های استاندارد (G-C و A-T) نسبت به جفت‌های نادرست پایدارترند.
ساختار جایگاه فعال آنزیم: دی‌ان‌ای پلیمراز تنها نوکلئوتیدهای صحیح را واکنش داده و از قرارگیری نادرست جلوگیری می‌کند.
عمل تصحیح (پروفریدینگ): دی‌ان‌ای پلیمراز قادر به شناسایی و حذف نوکلئوتیدهای نادرست است.
خاصیت خود تصحیحی دی‌ان‌ای پلیمراز
دی‌ان‌ای پلیمراز دارای خاصیت خود تصحیحی است که باعث می‌شود میزان اشتباهات آن به تنها یک مورد در هر ۱۰^7 نوکلئوتید کاهش یابد. این آنزیم تضمین می‌کند که نوکلئوتیدهای جدید فقط در صورت جفت شدن صحیح با رشته اصلی اضافه شوند و در صورت بروز خطا، آن را اصلاح کند. این فرآیند تصحیح به‌طور همزمان با سنتز دی‌ان‌ای انجام می‌شود.

اگر از این ویدیو لذت بردید، حتماً سابسکرایب کنید و نظرتان را در کامنت‌ها با ما در میان بگذارید! @zis-land-learn

#دی‌ان‌ای
#همانندسازی
#باکتری_E_coli
#توالی_خاتمه
#دی‌ان‌ای_لیگاز
#توپوایزومراز
#دقت_همانندسازی
#پروتئین_TUS
#خاصیت_خود_تصحیحی
#دی‌ان‌ای_پلیمراز
#فرآیند_تصحیح
#زیست_شناسی
#جفت_باز
#نوکلئوتید
#آموزش
#education
#biology
#زیست
#science