عارف جعفری
دلم امشب کجا پرواز کرده
دوباره ساز غم را ساز کرده
گمانم باز هم در خانه ی توست
که زخم کهنه ام سرباز کرده
دستم به دامانت جانم به قربانت
کی میرسی ای یار مردم ز هجرانت
کی میشوه عشقه بینم د (در) چشمانت
گذر از کوچه ی یارت نکردی
چرا پرسان بیمارت نکردی؟
سر و جان من پروانه خو را
نثار شمع رخسارت نکردی
دستم به دامانت جانم به قربانت
کی میرسی ای یار مردم ز هجرانت