کاش میشد یک صبح کسی زنگ خانه هامان را بزند بگویید..
با دست پر امده ام
با لبخند،
با قلب هایی آکنده از عشق های واقعی از آن سوی دوست داشتن ها ،
امده ام بمانم و هرگز نروم ....(سید علی صالحی)
میدونم نقاشیم خوب نیس ، ببخشید دیگه.همیشه از سهراب سپهری گذاشتم ولی این بار شعرش چون قشنگ بود اینو گذاشتم