«تشی‌ریسی» و ساخت «تشی» یکی از قدیمی‌ترین صنایع دستی بومی استان کرمانشاه است که قدمتی بیش از هفت هزار سال برای آن روایت شده است. «تشی» را می توان اولین دستگاه پشم ریسی تاریخ و بدوی‌ترین ابزار ریسندگی نامید. تشی با استفاده از چوب و به صورت خراطی ساخته می شود و شامل دو قطعه‌ی چوبی «دسته» و «سر» می‌باشد. دسته‌ی تشی طولی در حدود 30 تا 50 سانتیمتر و سر آن با مقطع دایره‌ای شعاعی در حدود 5 سانتیمتر دارد. در بخش بالایی سر تشی شیاری برای جاگیر نمودن نخ وجود دارد.
پس از ریسیدن پشم و موی احشام با استفاده از تشی ، نخ حاصله به شکل کلاف های گرد و بلند درآمده و برای بافتن انواع محصولات شامل موج، فرش، گبه، گلیم، بافته های پشمی و مویی، گیوه و... به کار می رود.
تشی ریسی هنوز در بین زنان روستایی وعشایر استان کرمانشاه مرسوم است؛ اما با وجود تجهیزات مدرن امروزی این صنعت باستانی رفته رفته در حال افول است و بعید نیست در آینده ای نه چندان دور از این هنر و صنعت دیرینه دیگر اثری باقی نماند.