فریدون فروغی: دلم از خیلی روزا باکسی نیست...
شاید اگر تورج شعبان‌خانی به خسرو هریتاش پیشنهادش نمی‌داد، امروز موسیقی ایران «فریدون» نداشت، شاید اگر در جوانی دل به دختر زیبارویی نمی‌باخت و ازدواج معشوقه‌اش، قلبش را آتش نمی‌زد، امروز فریدون فروغی، فریدونی نبود با سوز صدایی که غم را موج موج از گوش مخاطب به وجودش جاری می‌کند.
چه کسی مانند او می‌توانست بخواند «دلم از خیلی روزا با کسی نیست»، چه کسی مثل «فریدون» می‌توانست فریاد بزند «دیگه این قوزک پام یاری رفتن نداره» و چه کسی چون فروغی می‌توانست آواز کند «غم تنهایی اسیرت می‌کنه تا بخوای بجنبی پیرت می‌کنه.» حتی اگر نزدیک به دو دهه اسیر سکوت شود، نامش فراموش‌نشدنی است، دوستدارانش از یاد نبردند خواننده‌ای را که با سیل هنرمندان مهاجر همراه نشد و ماند، حتی به قیمت خاموشی.
ادامه این نوشتار را در سایت سلیس بخوانید!
https://www.saliss.com/%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C/5-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C/579-1.html
www.saliss.com
www.salisnews.ir
نظرات