پس از عملیات طوفان‌الاقصی، رژیم صهیونیستی به منظور جبران شکست متحمل‌شده از سوی مجاهدان فسطینی، حملات گسترده‌ای علیه غیرنظامیان به راه انداخت. صهیونیست‌ها با کشتار گسترده زنان و کودکان فلسطینی و محاصره تمام عیار غزه، هرآنچه که به مثابه قواعد انسانی تلقی می‌شد را زیر پا گذاشته و با چنین اقداماتی منجر به شهادت نزدیک به ۲۰ هزارنفر از ساکنین غزه شدند.

رفتار غیرانسانی رژِیم صهیونیستی در جنایت جنگی باعث شد تا آزادیخواهان جهان به پا‌‌خیزند و علیه تمام آنچه که این رژیم به عنوان حقوق خود تلقی کرده و با تمسک به آن کشتار فلسطینیان را عادی جلوه می‌داد، اعتراض خود را در خیابان‌ مطرح کنند. این اجماع جهانی که با از دست‌رفتن وجهه بین‌المللی رژِیم صهیونیستی همراه بود هم باعث نشد تا این رژیم از شدت حملات خود علیه مردم فلسطین کاسته و نسبت به این مواجه‌ی منفی‌ عقب بنشیند.

از همین رو مجاهدان مقاومت، از لبنان و سوریه تا عراق و یمن سعی کردند با ایجاد درگیری برای اسرائیل و متحدانش، تمرکز میدانی رژیم را از بین برده و به‌نوعی فشارهای همه‌جانبه بر مردم غزه را نیز کاهش دهند. در یکی از رئوس این میدان، یمنی‌ها در دریای سرخ عرصه را بر کشتی‌هایی که قصد اعزام به سرزمین‌های اشغالی داشتند، تنگ کرده و عملا با محاصره اقتصادی اسرائیل، نظام اقتصادی آن را دچار اختلال کردند.