این عملیات نه تنها قوانین تثبیت شده حاکم بر مناقشه استعماری را لغو کرده، بلکه بیهودگی رویکرد دیرینه رژیم صهیونیستی در قبال فلسطینی‌ها را در چارچوب متغیر منطقه‌ای نیز برجسته کرده است. - این عملیات نشان‌دهنده توانایی‌های رو به‌ رشد مقاومت فلسطین برای تحقیر ارتش رژیم صهیونیستی بوده که به شدت مورد حمایت آمریکا است.
این سطح از نوآوری تاکتیکی در میان گروه‌های مقاومت فلسطین نشان‌دهنده یک تغییر پارادایم است.
از لحاظ تاریخی، رویارویی بین گروه‌های مقاومت فلسطینی و رژیم صهیونیستی از یک الگوی چرخه‌ای پیروی می‌کرد؛ اقدامات تلافی‌جویانه و بازگشت به وضعیت موجود شکننده و در عین حال تا حدودی قابل پیش‌بینی.
اما این عملیات این هنجارها را زیر پا گذاشت. سطح بی‌سابقه‌ای از هماهنگی و برنامه‌ریزی استراتژیک، با تکنیک‌های پیشرفته در جنگ الکترونیک، عملیات روانی و تاکتیک‌های چریکی، که همگی برتری تکنولوژیکی و قدرت آتش نامتناسب رژیم صهیونیستی را به طور مؤثری نفی می‌کرد، به نمایش گذاشت.
علت فوری این فروپاشی فراتر از شکست‌های اطلاعاتی و امنیتی است؛ بلکه این شکست‌ها ناشی از تاکتیک‌های نوآورانه‌ای است که گروه‌های مقاومت فلسطین به کار گرفته‌اند.
این تاکتیک‌ها نفوذ به «حصار کشتار خودکار» چند لایه را امکان‌پذیر کرد و سیستم «شلیک به محض رویت» آن را غیرفعال کرد.
سیستم «شلیک به محض رویت» شبکه پیچیده‌ای از مسلسل‌های خودکار و تک‌تیراندازهای روباتیک است که برای اجرای منطقه محرومیت طراحی شده‌اند.
مبارزان فلسطینی به سرعت این زیرساخت‌های امنیتی مورد تمجید غرب و گران‌قیمت رژیم صهیونیستی را از هم جدا کرده و آن را از کار انداختند.
این موضوع به مبارزان فلسطینی اجازه ورود نامحدود به سرزمین‌های فلسطینی تحت کنترل رژیم صهیونیستی را دادند.
در نتیجه دکترین بازدارندگی رژیم صهیونیستی به کلی از بین رفته است.
بی‌ثباتی روانی پس از این عملیات ممکن است از بسیاری جهات به اندازه آسیب فیزیکی آن برای صهیونیست‌ها تأثیرگذار باشد.