سید حسن نصرالله، سومین دبیرکل حزب‌الله لبنان، سال ۱۹۶۰ به دنیا آمد، و ۱۶ فوریه‌ی ۱۹۹۲، پس از ترور «سید عباس الموسوی» در یکی از حملات موشکی اسرائیل، رهبری این حزب را به عهده گرفت. نصرالله که به «سیدِ مقاومت» معروف است، تحصیلات دینی را در حوزه‌های علمیه‌ی شیعه در لبنان، عراق، و ایران پشت سر گذاشته بود. حزب‌الله لبنان، تحت رهبری نصرالله، دست به عملیات‌های نظامی چشم‌گیری علیه اسرائیل زد. این عملیات‌ها سال ۲۰۰۰ به نقطه‌ی اوج خود رسیدند و اسرائیل را پس از ۱۸ سال اشغالگری، از جنوب لبنان بیرون کردند. دبیرکل فقید حزب‌الله همچنین نقش کلیدی‌ای در تبادل اسرا با اسرائیل در سال ۲۰۰۴ داشت. مبادله‌ای که آن را یکی از بزرگ‌ترین موارد تبادل زندانیان و اجساد، شامل زندانیانی از دیگر کشورهای عربی، توصیف می‌کنند. شهرت نصرالله در طول جنگ ۳۳ روزه با اسرائیل در سال ۲۰۰۶ بشدت افزایش یافت؛ جنگی که با عقب‌نشینی اسرائیل از جنوب لبنان پس از متحمل شدن خسارات سنگین به پایان رسید. در نتیجه‌ی این تحولات، نصرالله به نماد مقاومت در برابر اسرائیل و شخصیتی برجسته در مخالفت با نفوذ غرب در خاورمیانه تبدیل شد. طیف گسترده‌ای از مخاطبان در سراسر جهان عرب، سخنرانی‌های نصرالله را که مشخصه‌ ایشان شور و جذابیت بود، دنبال می‌کردند. بلافاصله پس از آغاز عملیات طوفان‌ الاقصی توسط مقاومت فلسطین در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، نصرالله حمایت و همبستگی خود را با فلسطینیان اعلام کرد. حزب‌الله روز بعد، ۸ اکتبر، در همبستگی با غزه جبهه‌ای را در جنوب لبنان علیه رژیم صهیونیستی باز کرد.