یک روایت خیلی زیبا هست از صعصعه بن صوحان که میگه در ساعات آخر عمر امیر مومنان علی (ع) سوالاتی از ایشون میپرسن بدین ترتیب:
صعصعه از امام علی پرسید: که شما برتر هستید یا آدم؟
امام فرمودند: زشته که انسان از خودش تعریف بکنه ولی چون جواب اللهی رو می خواید میگم که من از حضرت آدم برتر هستم. صعصه میپرسد که چرا؟ و امام میفرمایند: برای آدم همه قسم وسایل رحمت و راحت و نعمت در بهشت فراهم بود فقط از یک شجره گندم منع گردید و او از آن شجره ی منهیه خورد و از بهشت و جوار حضرت حق خارج شد.
ولی خداوند مرا از خوردن گندم منع ننمود و من به میل و اراده ی خود چون دنیا را قابل توجه نمی دانستم از گندم نخوردم.
صعصعه دوباره میپرسه که شما برترید یا نوح؟ که امام میفرمایند من از نوح برترم چون نوح زمانی قومش سخنانش رو به سخره گرفتن و او رو اذیت کردن آنها را نفرین کرد اما من بعد از خاتم انبیا (صلی الله علیه و آله) با ان همه صدمات و اذیت های بسیار فراوانی که از این امت دیدم ابدا درباره ی آنها نفرین نکردم و کاملا صبر نمودم.
صعصعه دوباره پرسید که شما برترید یا ابراهیم امام میفرمایند من برتر هستم صعصه میپرسه چرا و امام میگن زمانی که حضرت ابراهیم به خداوند گفتند که به من نشان بده چگونه مرده را زنده میکنی خداوند از ایشان پرسیدند مگر ایمان به ما نداری؟ و حضرت ابراهیم فرمودندآری باور دارم اما می خواهم به مشاهده ی ان دلم آرام گیرد- ولی ایمان من به جایی رسیده که گفتم اگر پرده ها کنار روند و کشف حجاب گردد یقین من زیاد نخواهد شد.
ادامه در ویدیو بعدی...