وقوع اعتراضات در هر کشوری موضوعی طبیعی و از جمله حقوق به رسمیت شناخته شده در نظام‌های مردم سالار است.

شکل‌گیری اعتراضات معمولا در زمان‌هایی رخ می‌دهد که شهروندان احساس می‌کنند مطالباتشان از مسیرهای طبیعی به حاکمیت منعکس نمی‌شود و یا به هر دلیل گام موثری برای تامین مطالباتشان برداشته نمی‌شود.

انباشت مطالبات بی‌پاسخ، گاهی موجب شکل‌گیری خشم در شهروندان و حتی به خشونت کشیدن اعتراضات نیز می‌شود که این رخداد نیز بارها در کشورهای مختلف دیده شده است.

نمونه اخیر آن اعتراضات جلیقه زردها در فرانسه است که بیش از یک سال به درازا کشید و حدود ۱۰ کشته و ده‌ها مجروح و میلیون‌ها یورو خسارت به‌دنبال داشت.

به‌طور معمول اگر در کشوری اعتراضاتی به خشونت گرایید، درخواست خروج اتباع دیگر کشورها از سوی دولت‌هایشان نیز قابل درک است و طبیعتا کشورها با توجه به شرایط امنیتی ایجاد شده به اتباعشان دستور خروج می‌دهند و این واکنش نیز امری طبیعی است.
اما باید نیروهای اطلاعاتی و امنیتی نقش آلمان را در اغتشاشات ایران مورد مداقه جدی قرار داده و باید مقابله به مثل کرد