بذارین یه حقیقتی رو بگم , یه حقیقت تلخ ک نه تنها برا من پیش اومده و اذیتم میکنه برا خیلیا ی دیگه هم آزار دهنده س ....

داشتم اهنگ مخاطب خاص عبدلمالکی رو گوش میدادم با خودم گفتم سلامتی اونایی که مخاطب , پخاطب خاص ندارن و تنهان و تنهایی شون رو با هر بی لیاقتی پر نکردن .... میدونین چرا؟ چون:
خسته شدم , از پسرایی ک میخوان بخاطر پول بابات , خونه ی تو شمال شهرت , ماشینای مدل بالات , صورت خوشگلت یا اندام لاغرت باهات باشن ... یعنی واقعا هیچی کس نیست منو به خاطر خودم بخواد؟؟؟
ای خدا خسته ام ازین هوس بازیا ....
حرفای دلم ادامه داره....