فقر فلسفه اقتصاد
در این کلیپ این سوال مطرح شده که آیا اقتصاددان می‌گوید چه اقتصادی خوب است یا سیاستمدار؟
پاسخ درست؛ هر دو اظهارنظر می‌کنند، اما هر کدام به گونه‌ای! و در زمانی خاص!
مارکس در سال ۱۸۴۷ کتاب #فقر_فلسفه را در پاسخ به کتاب #فلسفه_فقر پرودون نوشت تا اندیشه‌های سوسیالیسم تخیلی او را نقد کند.
نه از زمان مارکس بلکه از زمان آدام اسمیت همه می‌دانستند که اقتصاد دانشی سیاسی است و به همین خاطر اسمش را اقتصاد سیاسی Political Economy می‌گذاشتند.
بعدها اقتصاددانان به تبعیت از علوم طبیعی خواستند اقتصاد را دانش محض عاری از ارزش داوری تبدیل کنند، و تبدیل به علم اقتصاد Economics شد، اقتصاددانان اخلاق را کنار گذاشتند تا ارزش داوری نکنند، ولی نتوانستند ارزش داوری و توصیه سیاستی را کنار بگذارند؛ چون اقتصاددانی که ارزش داوری و تجویز نکند، مانند پزشکی است که برایتان نسخه نپیچد!
اقتصاد، سیاسی است هم چون ارزش داوری سیاستی می‌کند و هم چون نسخه سیاستی می پیچید، و سیاستمداران این نسخه ها را تصویب و اجرا می‌کنند، این است معنای اقتصاد سیاسی! و متاسفانه در کشور ما سیاستمداران فکر می‌کنند آنها نسخه سیاستی می‌پیچند، در حالی که اقتصاددانان نئولبیرال از قبل نسخه سیاستی آنها را پیچیده اند! این یک دو امدادی است که هرکدام چوب را در مرحله بعدی به دیگری می‌دهد.