إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا ﴿۳۱﴾مسلما پرهیزگاران را رستگارى است (۳۱) حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿۳۲﴾باغچه ‏ها و تاکستانها (۳۲) وَکَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿۳۳﴾و دخترانى همسال با سینه‏ هاى برجسته (۳۳) وَکَأْسًا دِهَاقًا ﴿۳۴﴾و پیاله ‏هاى لبالب (۳۴) لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا کِذَّابًا ﴿۳۵﴾در آنجا نه بیهوده‏ اى شنوند و نه [یکدیگر را] تکذیب [کنند] (۳۵) جَزَاءً مِنْ رَبِّکَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿۳۶﴾[این است] پاداشى از پروردگار تو عطایى از روى حساب (۳۶) رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿۳۷﴾پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است بخشایشگرى که کس را یاراى خطاب با او نیست (۳۷) یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِکَةُ صَفًّا لَا یَتَکَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿۳۸﴾روزى که روح و فرشتگان به صف مى‏ ایستند و [مردم] سخن نگویند مگر کسى که [خداى] رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گوید (۳۸) ذَلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿۳۹﴾آن [روز] روز حق است پس هر که خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجوید (۳۹) إِنَّا أَنْذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ تُرَابًا ﴿۴۰﴾ما شما را از عذابى نزدیک هشدار دادیم روزى که آدمى آنچه را با دست ‏خویش پیش فرستاده است بنگرد و کافر گوید کاش من خاک بودم (۴۰)