ادامه نامه 45 :
از برابر دیدگانم دور شو، سوگند به خدا، رام تو نگردم که خوارم سازى، و مهارم را به دست تو ندهم که هر کجا خواهى مرا بکشانى،
به خدا سوگند، که تنها اراده خدا در آن است، چنان نفس خود را به ریاضت وادارم که به یک قرص نان، هر گاه بیابم شاد شود، و به نمک به جاى نان خورش قناعت کند،
و آنقدر از چشم ها اشک ریزم که چونان چشمه اى خشک در آید، و اشک چشمم پایان پذیرد.
آیا سزاوار است که چرندگان، فراوان بخورند و راحت بخوابند، و گله گوسفندان پس از چرا کردن به آغل رو کنند، و على نیز [همانند آنان ] از زاد و توشه خود بخورد و استراحت کند؟
چشمش روشن باد که پس از سالیان دراز، چهارپایان رها شده، و گلّه هاى گوسفندان را الگو قرار دهد.
خوشا به حال آن کس که مسئولیّت هاى واجب را در پیشگاه خدا به انجام رسانده و در راه خدا هر گونه سختى و تلخى را به جان خریده، و به شب زنده دارى پرداخته است، و اگر خواب بر او چیره شده بر روى زمین خوابیده، و کف دست را بالین خود قرار داده،
و در گروهى است که ترس از معاد خواب را از چشمانشان ربوده، و پهلو از بسترها گرفته، و لبهایشان به یاد پروردگار در حرکت و با استغفار طولانى گناهان را زدوده اند: «آنان حزب خداوند، و همانا حزب خدا رستگار است» پس از خدا بترس اى پسر حنیف، و به قرص هاى نان خودت قناعت کن، تا تو را از آتش دوزخ رهائى بخشد.


https://www.namasha.com/v/cTY8qG1i
https://www.namasha.com/v/9YqZ7QIv