حکمت 386 : جوینده چیزى یا به آن یا به برخى از آن، خواهد رسید.

حکمت 387 : خیرى که در پى آن آتش باشد، خیر نخواهد بود، و شرّى که در پى آن بهشت است شرّ نخواهد بود، و هر نعمتى بى بهشت ناچیز است، و هر بلایى بى جهنّم، عافیّت است.

حکمت 388 : آگاه باشید که فقر نوعى بلا است. و سخت تر از تنگدستى بیمارى تن و سخت تر از بیمارى تن، بیمارى قلب است، آگاه باشید که همانا عامل تندرستى تن، تقواى دل است.

حکمت 389 : آن کس که کردارش او را به جایى نرساند، بزرگى خاندانش، او را به پیش نخواهد راند. [در نقل دیگرى آمده که ] آن کس که ارزش خویش را از دست بدهد، بزرگى خاندانش او را سودى نخواهد رساند.

حکمت 390 : مؤمن باید شبانه روز خود را به سه قسم تقسیم کند، زمانى براى نیایش و عبادت پروردگار، و زمانى براى تأمین هزینه زندگى، و زمانى براى واداشتن نفس به لذّت هایى که حلال و مایه زیبایى است. خردمند را نشاید جز آن که در پى سه چیز حرکت کند: کسب حلال براى تأمین زندگى، یا گام نهادن در راه آخرت، یا به دست آوردن لذّت هاى حلال.


https://www.namasha.com/v/CHpiEpfq
https://www.namasha.com/v/nfGNfybO