بااینکه فن شاینی نبودم و اوایل اشنا شدنم با کیپاپ بود ولی همون اول با چهره خشن و مسموم کیپاپ اشنا شدم و دیگه اون دنیای رنگی برام بی معنی شد،فهمیدم که چقدر دردناک عه ایدل شدن و ستاره شدن اون هم فقط به عشق طرف دار هاست که نفس میکشن،این واقعیت که صنعت کیپاپ مسموم و به شدت خطرناکه رو هیچ جا نمیشه انکار کرد،اما اون ها با وجود تمامم سختی های دوره کاراموزی،ریسک موفق نشدن،ریسک دیده نشدن،همه این هارو به جون میخرن و برای ما تلاش میکنن،پس بیاید حتی اگه راضی هم نیستیم چیزی نگیم،چون واقعا اون ها خیلی خسته از هر لحاظی،بیاید بهشون روحیه بدیم که حتی اگه اون لبخند قلابی باشه هیچوقت به فکر رفتن نیوفتن...
هیچوقت یادم نمیره که به صورت زنده تشریح جنازه جونگهیون رو دیدم و با اینکه نمیشناختمش گریه کردم،الان هم که بهش فکر میکنم،کافیه یه چیز کوچیک ی صدا ی چیزی منو یاد جونگهیون بنداره،اون موقعیت که فکر میکنم ما سال 2017 هستیم و گذاشتیم که بمیره...
هیچوقت فراموش نمیشی،هیچوقت...
لی یونگ جو،یو الی،جونگ دا بن،آن جائه هوان،چویی جین سیل،چویی جین یانگ،جانگ جابیون،جانگ جایون،لی ائون، ووسئو یئون،پارک یونگ ها،گو هارا،کیم جونگهیون،سولی و....هیچوقت فراموش نمیشین