از او پرسیدند :
″سکه′ای که تویِ دست′ات داری چیه؟″
با لبخندی غمگین بر لب، گفت :
″میدونم عجیبه! شاید هم عجیب ترین! اما هیچ چیز در دنیا برایِ من مهم نیست! نه خودم...نه خانواده′ام...نه زندگی! اما این عذاب آور ترین عیبِ ممکنی هست که میتونه در وجودِ فردی باشه!...برایِ این که زنده بمونم و بتونم زندگی کنم...با سکه شیر یا خط میکنم:> و این سکه پادشاهِ زندگیِ منه! تنها کسی که از اون دستور میگیرم! به من نخند! من رو مسخره نکن! من رو عجیب ندون! چون همین که الان نفس میکشم بخاطرِ این سکه′است:>>″