نهج البلاغه خوانی - 270 (پارت اول)
خطبه 2 :
(پس از بازگشت از نبرد صفین در سال 38.هجرى ایراد فرمود)
1. ستایش پروردگار :
ستایش مى کنم خداوند را ، براى تکمیل نعمت هاى او و تسلیم بودن برابر بزرگى او و ایمن ماندن از نافرمانى او.
و در رفع نیازها از او یارى مى طلبم زیرا آن کس را که خدا هدایت کند، هرگز گمراه نگردد، و آن را که خدا دشمن دارد، هرگز نجات نیابد و هر آن کس را که خداوند بى نیاز گرداند، نیازمند نخواهد شد.
پس ستایش خداوند ، گران سنگ ترین چیز است ، و برترین گنجى است که ارزش ذخیره شدن دارد ،
و گواهى مى دهم که جز خداى یکتاى بى شریک، معبودى نیست، شهادتى که اخلاص آن آزموده و پاکى و خلوص آن را باور داریم و تا زنده ایم بر این باور استواریم، و آن را براى صحنه هاى هولناک روز قیامت ذخیره مى کنیم،
زیرا شهادت به یگانگى خدا، نشانه استوارى ایمان، باز کننده درهاى احسان، مایه خشنودى خداى رحمان، و دور کننده شیطان است.
ادامه دارد .....
https://www.namasha.com/v/aQuS1aU2
https://www.namasha.com/v/XeNa493V
نظرات