منطقه عملیاتی شرهانی، در بخش موسیان شهرستان دهلران، دهستان عین‌خوش، در فاصله 65کیلومتری جنوب‌شرقی شهر دهلران و صدکیلومتری غرب اندیمشک، بر روی ارتفاعات حمرین قرار دارد و حد شمالی منطقه عمومی فکه محسوب می‌شود؛ از این‌ رو، به آن شاخ فکه هم می‌گویند. عملیات‌های محرم و والفجر 1، میان تپه‌ ماهورهای شنی و کانال‌های طبیعی و مصنوعی این منطقه اجرا شده است.
بیشتر مناطق مرزی، در جنگ تحمیلی نام‌گذاری و مشهور شدند. قسمت عمده شرهانی، در خاک عراق قرار دارد و چون مدت زیادی، خط پدافندی رزمندگان ایرانی در این نقطه، داخل خاک عراق قرار داشت، تمام این منطقه به شرهانی شهرت پیدا کرده است. فاصله شرهانی تا جاده دهلران ـ اندیمشک و پادگان عین‌خوش، حدود بیست کیلومتر است و این ارتباط، از طریق جاده شهید خرازی و پل شهید ایوبی میسر می‌شود. وجود ارتفاعات 178 و 175 که میدان دید گسترده‌ای به دشت دهلران و عین‌خوش در شرق و سرتاسر استان میسان عراق در غرب دارد، بر اهمیت نظامی منطقه می‌افزاید
عراق 31 شهریور 1359، جنگ را شروع و همان روز اول، همه پاسگاههای منطقه را درگیر کرد. عراق، برای تهاجم در محور شمال خوزستان، دو فلش طراحی کرده بود که یکی از آن‌ها، از فکه آغاز می‌شد و دیگری، از شرهانی در شمال فکه. مسیر اول، از برقازه، چنانه و تپه‌های ابوصلیبی ‌خات می‌گذشت و مسیر دوم، از چم‌سری، عین‌خوش و امام‌زاده عباس. با الحاق این دو فلش بعد از پل نادری، اهواز تهدید جدی می‌شد.
بعدازظهر 31 شهریور، هواپیماهای عراق، مراکز مهم نظامی دزفول و از جمله پایگاه شکاری دزفول و پادگان کرخه را که تیپ 2 لشکر 92 زرهی اهواز در آن مستقر بود، بمباران کردند. بعد از آن، لشکر 1 مکانیزه ارتش عراق، از محور فکه و لشکر 10 زرهی از محور شرهانی وارد خاک ایران شدند.
پیشروی عراقی‌ها در محور شرهانی، سریع‌تر بود؛ طوری که روز چهارم جنگ، از عین‌خوش گذشتند و به پل نادری رسیدند. همان روز، گروه رزمی 141 از لشکر 21 حمزه که به منطقه اعزام شده بود، به علت قطع راه‌آهن اندیمشک ـ اهواز، در دوکوهه پیاده شدند و ناچار به نزدیک‌ترین جبهه یعنی غرب کرخه رفتند تا به مدافعان برقازه کمک کنند. مدافعان فکه همچنان در برقازه مقاومت می‌کردند که شب پنجم مهر، عراقی‌ها راه پل را بستند و مدافعان فکه را محاصره کردند. مدافعان، ناچار از طریق کرخه عقب آمدند و گروهی هم در کرخه غرق شدند. غروب ششمین روز مهر، عراقی‌ها موقعیت خود