برف پیری، احمد آزاد، هرگز نمیشد باورم، تلویزیون پارس
هرگز نمیشد باورم! این برف پیری بر سرم!
سنگین نشیند چنین…♪♪
من بودم و دل بود و می!! آواز من آوای نی!!
هر گوشه میزد طنین…♪♪
اکنون منم حیران!!
زِ عُمر رفته سرگردان، اِی خدای من…♪♪
با این تن خسته!! هزاران ناله!!
بِنشسته در صدای من…♪♪
اِی عشق نافرجام من! رفتی کجا؟؟
اِی آرزوی خام من! رفتی کجا؟!
آن دوره آشفتگی های تو کو!!
اِی عُمر نا آرام من! رفتی کجا…♪♪
تو بخوان شب همه شب برایم!!
اِی مُرغ سحر…♪♪
که دل خسته من در آمد، از سینه به در!!
تو سبُک بالی و من اسیر…♪♪
بِشکسته پرم!!
تو پُر از شوری و من زِ عالمی خسته ترم…♪♪
تو بخوان!! تو بخوان!!
به گوش اهل جهان که خبر شود…♪♪
از شتاب این کاروان!!
هرگز نمیشد باورم! این برف پیری بر سرم!
سنگین نشیند چنین…♪♪
من بودم و دل بود و می!! آواز من آوای نی!!
هر گوشه میزد طنین…♪♪
نظرات