آسمان و دریا همیشه هم گامند…هم قدم و همراه همیشه در کنار هم گریه میکنند…(میگریند)در کنار هم آرام میشوند… و در کنار هم خشم خود را آزاد میکنند…
خشم خود را…غم خود را … وقتی که غم میلیون ها آدم را گرفته باشی…گاهی هم… فقط گاهی هم گریه ات میگیرد…وقتی که بدی ها و اشتباهات آن ها را میبینی خشمیگین میشوی…دریا و آسمان دو دوست نیکو کار و بخشنده اند… هردو جانبخش و زیبا…ولی چرا کسی نمی تواند به حرف آن ها گوش دهد در حالی که آن ها از دیر باز سراپا گوش بوده اند…
این دو همراه چه آرامش و چه خشم و چه گریه شان هم نیکوست...