رهن
رهن در لغت به مفهوم دوام و ثبات می باشد. در حقیقت با رهن دادن، مال و طلب مرتهن هم ثبات خواهد داشت. اصطلاحاً رهن عقدی می باشد که بر اساس آن مدیون مالی را به منظور وثیقه در نزد طلبکار گذاشته تا در شرایط عدم پرداخت دین طلبکار قادر باشد از آن دین خود را برداشت کند.

ارکان رهن
راهن شخصی است که مالی را به رهن می گذارد.

مرتهن شخصی است که رهن را قبول می‌کند.

رهینه مال مورد رهن را رهینه می گویند.

شرایط راهن و مرتهن
از جمله شرایط راهن و مرتهن بلوغ و عقل و قصد و اختیار و عدم ممنوعیت راهن از تصرف یعنی عدم حجر او مانند سفاهت و ورشکستگی می باشد.

عناصر رهن
وجود دین در عقد رهن. اولا باید دینی باشد و به تبعیت و پیروی از آن دین است که عقد رهن انعقاد می یابد.

عینیت رهن. رهن باید عین معین باشد و رهن دین و منفعت باطل خواهد بود و این موضوع بر اساس ماده ۷۷۴ قانون مدنی تبیین شده است. پس در مورد امکان رهن قرار دادن اسکناس و سهام شرکت در بین حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد.

تسلیم رهینه به مرتهن. مالی که مورد رهن است باید در اختیار مرتهن قرار داده شود. اما استمرار قبض شرط صحت معامله نخواهد بود.

وجود رهن تا زمان دین. تا وقتی که دین برقرار است رهن نیز باید جاری باشد. در واقع برای رهن مدت مشخص نمی شود.

مجاز بودن فروش مرهونه. عین مرهونه باید از دسته چیزهایی باشد که امکان فروش آن به شکل قانونی وجود داشته باشد تا در صورتی که راهن دین خود را پرداخت نکرد، مرتهن قادر باشد با فروش آن حق خود را برداشت کند. پس ر هن وقف، جایز نمی باشد. در حقیقت با رهن دادن مال و طلب مرتهن ثبات می یابد.
https://yarvakil.com/%d8%b1%d9%87%d9%86-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/