ژل رویال را بهتر بشناسیم
شاه انگبین، اکسیر جوانی و ژله سلطنتی و طعام الملکه از نام های دیگر ژل رویال است که در کشور مرسوم میباشد.
زنبورهای کارگر جوان در سنین 6 تا 16 روزگی بیشترین میزان ترشح ژل رویال از غدد آرواره ای و شیری دارند - البته در برخی از منابع 3 تا 12 روز نیز ذکر شده است اما به طور کلی زنبورهای کارگر جوان بیشترین میزان تولید ژل رویال را دارند اما به تدریج با رشد و نمو زنبور کارگر ترشح تولید ژل رویال توسط غدد هیپوفارنژیال کاهش یافته و تولیدات دیگری از جملات آنزیم دیاستاز و اینورتاز توسط این غدد جهت فرآوری عسل ترشح می شود.
ژل رویال به لحاظ آنزیم ها غنی نیست و برخی از آنزیم ها از جمله گلوکوز اکسیداز، فسفاتاز و کولین استراز در ژل رویال شناسایی شده است اما طیف متعددی از ویتامین ها و به خصوص ویتامین های گروه B از جمله ویتامین B1 (تیامین)، ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، ویتامین B3 (نیاسین)، ویتامین B5 (پنتوتنیک اسید)، ویتامین B6 (پیریدوکسین) و ویتامین H (بیوتین) به طور قابل ملاحظه ای در ژل رویال وجود دارد. به طور متوسط در ژل رویال در حدود 60 تا 70 درصد آب، 18-9 درصد پروتئین، 7-18 درصد قندها و 3-8 درصد چربی وجود دارد. و اسید چربی 10- هیدروکسی 2- دسنوئیک اسید به عنوان یکی از مواد فعال بیولوژیکی ژل رویال محسوب شده که به عنوان یک شاخص کیفی ژل رویال در بازارهای جهانی مورد آزمون قرار می گیرد.
اثرات درمانی و دارویی بسیار متعددی در ارتباط با ژل رویال در منابع زنبوردرمانی نگارش شده است ااز اثرات ضدسرطانی تا درمان دیابت، درمان ناباروری و مشکلات جنسی و حتی بهبود سیستم ایمنی بدن و مشکلات دستگاه گوارش. اما اثرات تایید شده توسط پزشکان که در ارتباط با آزمون های بالینی به تایید رسیده است در کاهش کلسترول خون، افزایش HDL و کاهش LDL خون و اثرات آنتی باکتریال و آنتی بیوتیک آن است. سایر اثرات دارویی ژل رویال اگرچه توسط برخی از کلینک های درمانی در چین و شوروی سابق زیاد استفاده می شود اما صرفا کارهای طب سنتی بوده است و براساس داده های بالینی و رفرنس شده در مقالات براثر پژوهش نیست. البته که این که در مقالات و رفرنس های علمی به شیوه بالینی و آزمایشگاهی ارائه نشده است به معنای انکار خواص دارویی ژل رویال نیست اما بایستی در توصیه آن ملاحظه بیشتری کرد.
ادامه در مقاله زیر
https://mesterhoney.ir/blog/35_ژل-رویال-را-بهتر-بشناسیم.html