ریشه این تعظیم و تکریم باز می گردد به عمل ایرانیان باستان و اعتقاد باطل آنان به الهه میترا و خورشید، و این درحالیست که در روایات آمده است که مسلمان نباید خود را به ملحدین و منحرفین تشبیه کند و اعمال اختصاصی آنها را انجام دهد. همانطور که حضرت علی (ع) می فرماید: «هر کس خود را شبیه قومی سازد، از آن قوم شمرده می شود.»
(مستدرک الوسائل ج17 ص440 )
در شرع مقدس اسلام به رسوم و آداب و فرهنگهای ملل مختلف احترام گذاشته می شود، به شرطی که مخالف با تعالیم اسلام نباشد. و شکی نیست که مراسم چهارشنبه سوری، یلدا، نوروز و سیزده بدر از رسوم جاهلی ایران قبل از اسلام هستند و بخشی از یک آیین خرافی بوده و شکی نیست که آن اعیاد و رسوم با تعالیم اسلام مخصوصا در باب توحید الهی در تضاد هستند و بر مسلمانی که محبت خدا و رسولش را در قلب خود می پروراند شایسته نیست که چنین اعیاد و رسومی را اجرا کند و آنها را بزرگداشت نماید.
انس بن مالک می گوید: رسول خدا (ص) (پس از هجرت از مکه) به مدینه تشریف آوردند و اهالی مدینه که دارای دو روز بودند (روز نوروز و مهرگان) که در آن دو به بازی پرداخته و شادی می کردند،
پیامبر فرمود: این دو روز چیست؟
عرض کردند: ما در زمان جاهلیت در این دو روز به بازی و شادی می پرداختیم.
رسول خدا (ص) فرمود: خداوند دو روز دیگر را به جای آن دو برایتان قرار داده است که خیر و نیکی دنیا و آخرت در آن دو قرار دارد: روز عید قربان و روز عید فطر.