تعاریف متعددی برای کالیبراسیون ارائه شده است، که مهمترین آنها عبارتند از:
• مقایسه‌ی تجهیز ابزاردقیق با یک مرجع استاندارد، جهت اطمینان از دقت و سلامت آن و تعیین میزان خطای دستگاه در حال تست نسبت به دستگاه مرجع استاندارد و در صورت لزوم تنظیم دستگاه در مقایسه با استانداردهای مربوطه.
• مقایسه‌ی دو سیستم یا وسیله‌ی اندازه‌گیری (یکی با عدم قطعیت معلوم و دیگری با عدم قطعیت نامعلوم) که به منظور محاسبه‌ی عدم قطعیت وسیله‌ای که عدم قطعیت آن نامعلوم است انجام می‌پذیرد را کالیبراسیون می‌نامند.
• مجموعه‌ای از عملیات که تحت شرایط مشخصی برقرار می‌شود و رابطه‌ی بین مقادیر نشان داده شده توسط وسیله‌ی اندازه‌گیری و مقادیر متناظر آن کمیت توسط استاندارد مرجع را مشخص می‌نماید.
معمولاً عدم قطعیت دستگاه ابزاردقیق نسبت به زمان و با استفاده‌های مکرر از آن افزایش می‌یابد. شناسایی رشد تدریجی عدم قطعیت و افزایش آن به راحتی توسط کاربران و اپراتورها امکان‌پذیر نمی‌باشد. از اینرو، به منظور اطمینان از عملکرد صحیح تجهیزات ابزاردقیق و کنترل کیفیت اجزای آنها نیاز به کالیبراسون مجدد دستگاه می‌باشد. همچنین، با کالیبراسیون مجدد می‌توان عوامل و اجزایی از دستگاه که کیفیت خود را از دست داده‌اند را شناسایی کرد. از اینرو، دستگاه‌های اندازه‌گیری باید به طور دوره‌ای کالیبره شوند.
هدف از کالیبراسیون تجهیزات ابزاردقیق، ایجاد نظامی مؤثر، به منظور کنترل صحت و دقت پارامترهای اندازه‌گیری و کلیه‌ی تجهیزاتی است که عملکرد آنها بر کیفیت فرآیند تأثیرگذار می‌باشد. این کار به منظور اطمینان از تطابق اندازه‌گیری‌های انجام شده با استانداردهای جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اهداف اصلی کالیبراسیون به شرح زیر است:
۱- اطمینان از قرائت‌هایی که از دستگاه صورت می‌گیرد.
۲- تعیین درستی مقادیر خوانده شده از دستگاه.
۳- استقرار قابلیت ردیابی دستگاه به استانداردهای مرجع.
عدم وجود منبعی ساده، عملی و به‌روز در مورد این مبحث مهم و حیاتی، اینجانب را بر آن داشت که کتابی را با همین موضوع جمع‌آوری، ترجمه و تألیف کنم. در این مجموعه علاوه بر مبانی و اصول کالیبراسیون تجهیزات ابزاردقیق، روش کالیبراسیون پرکاربردترین تجهیزات اندازه‌گیری و کنترلی مورد استفاده در صنایع مختلف نیز مورد بحث قرار گرفته است.