سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) به عنوان ستون فقرات دیجیتال سازمان های مدرن ظهور کرده اند و آن ها را قادر می سازند تا عملیات کسب وکار خود را یکپارچه و بهینه سازی کنند. این سیستم ها فرآیندهای حیاتی مانند حسابداری، منابع انسانی، مدیریت موجودی، مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) و عملیات زنجیره تأمین را در یک پلتفرم متمرکز ادغام می کنند. ریشه ERP به دهه ۱۹۶۰ و سیستم های برنامه ریزی نیازمندی های مواد (MRP) در حوزه تولید بازمی گردد. با گذشت زمان، ERP تکامل یافت تا از طیف گسترده ای از صنایع و کارکردهای تجاری پشتیبانی کند. امروزه، سیستم های ERP به عنوان یک زیرساخت حیاتی برای تصمیم گیری داده محور، همکاری بین بخشی و مقیاس پذیری عملیاتی عمل می کنند.

سیستم های ERP معمولاً ماژولار هستند، به این معنی که سازمان ها می توانند اجزای خاص مورد نیاز خود را، چه برای امور مالی، تدارکات، تولید یا فروش، پیاده سازی کنند. این انعطاف پذیری به کسب وکارها در هر اندازه ای اجازه می دهد تا از یک راه حل سفارشی بهره مند شوند. ERP دیگر یک کالای لوکس برای شرکت های بزرگ نیست—به لطف پیشرفت های فناوری ابری و مدل های قیمت گذاری مبتنی بر اشتراک، به طور فزاینده ای توسط شرکت های کوچک و متوسط (SMEs) نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

بیشتر بخوانید:https://caremeas.ir/types-of-erp-system/