پایان عصر اسکولاستیک
(آخرالزمان مدرسه)، عقیم شدگی دانشگاهها

طبق تعاریف غربیها و به تبع آنها ما شرقی ها، عصر اسکولاستیک را فقط مربوط به دوران قرون وسطای مسیحی می دانیم که چند قرن است که پایان یافته است. "اسکولاستیک" به لحاظ لغت بمعنای عصر "اصالت مدرسه" است و این واژه از لغت school بمعنای مدرسه است. عصر اسکولاستیک را ارسطو بنا نهاد و تمدن مدرسه ای تا به امروز روح حاکم بر تمدن معاصر جهان بوده است. زیرا همه فرآوردههای تمدن مدرن از بطن مدرسه و آموزه های مدرسه ای سر برآورده است. ولی در طی این چند دهه اخیر شاهد نهضتهای ضد مدرسه در سراسر جهان مدرن بوده ایم که مستمراً در حال رشد است هر چند که جهان سوم بدین لحاظ عقب تر است و لذا برخی از ملل دوران شکوفائی این عصر را سپری می کنند مثل کشور خودمان.

ولی در کشورهای پیشرفته صنعتی دیگر بندرت جوانانشان میلی به مدرسه و تحصیلات دانشگاهی دارند این راز مهاجر پذیری کشورهای غربی است تا بتوانند نظام خود را اداره کنند و اینست که امروزه مثلاً در مرکز ناسا که پیشرفته ترین مرکز علمی در جهان است دانشمندانش را اهالی جهان سوم تشکیل می دهند.

این بمنای آخرالزمان مدرسه و پایان اصالت تعلیم و تربیت کلاسیک است که حتی در کشورهای جهان سوم هم کمابیش به چشم می خورد و جوانان دیگر رغبتی به مدرسه و دانشگاه ندارند الا به قصد دستیابی به یک مدرک نان خوری و پست یابی و نه به نیت تحصیل علم. و این بدان معناست که آخرالزمان علوم طبیعی و فنی هم فرا رسیده است و دانشگاهها ماهیتاً در حال عقیم شدن هستند و دیگر علمی بکر تولید نمی کنند و مصرف کننده اند.

استاد علی اکبر خانجانی
دائرةالمعارف عرفانی جلد ۶ ص ۳۷

آرشیو کامل رایگان در:

https://www.khanjany.org/

https://t.me/khodshenasi4/8892