«بزن به چاک» چهارمین تک‌آهنگ منتشرشده از آلبوم تریلر مایکل جکسون است. این آهنگ به نوشتهٔ مایکل جکسون و تهیه‌کنندگی کوئینسی جونز برای ششمین آلبوم او ساخته شد و تک‌نوازی گیتار این آهنگ را ادی ون هیلن تنظیم و اجرا کرد. پس از انتشار موفقیت آمیز «دختره مال منه» و «بیلی جین» این تک‌آهنگ در ۳ فوریه ۱۹۸۳ منتشر شد.

آهنگ «بزن به چاک» دو جایزه گرمی «بهترین ضبط سال» و «بهترین آهنگ راک سال» را در سال ۱۹۸۴ برنده شد.

پس از انتشار، این ترانه توسط بسیاری از خوانندگان و گیتاریست‌های دیگر از جمله فال اوت بوی، فرگی و اینگوی مالمستین کاور شد.

موزیک ویدئو:
ویدئو کلیپ بزن به چاک دومین ویدئوی منتشر شده از آلبوم «تریلر» بود. هدف کلیپ بزن به چاک، منع جوانان سیاه‌پوست و سفیدپوست از جنگ‌های خیابانی بود و هزینهٔ ساخت آن ۱۵۰ هزار دلار برآورد شد. در موزیک ویدئوی این اثر، دو گروه سیاه لشکر (متشکل از رقصندگان و سیاه لشگران واقعی) می‌خواهند با یکدیگر در خیابان بجنگند. جکسون که ژاکت مشهور قرمز رنگش را پوشیده است، در حال خواندن آهنگ می‌رقصد. از آن جایی که سر دسته هر دو گروه سیاه لشگران سفید پوست و سیاه پوست می‌باشند عده‌ای از منتقدان تصور می‌کنند که جکسون قبل از انتشار تک‌آهنگ «سیاه یا سفید» که در سال ۱۹۹۱ منتشر شد، قصد نمایش تبعیض نژادی را داشته‌است.

مجموعه رقص‌های این نماهنگ، بارها و بارها توسط هنرمندان دیگر کپی و تقلید شده‌است. پس از انتشار ویدئوی بزن به چاک، مردم از کشورهای گوناگون، به بازسازی گروهی رقص معروف آخر این ویدئو در مکان‌های عمومی همانند خیابان‌ها و مراکز خرید پرداخته‌اند که تا به امروز نیز ادامه دارد. این ویدئو و همین طور ترانه‌اش، تأثیر بسیاری بر مردم آمریکا داشت. به طوری که در ۱۴ مه ۱۹۸۴، جکسون به کاخ سفید دعوت شد تا جایزه‌ای را از دستان رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا به خاطر استفادهٔ ترانهٔ بزن به چاک در حرکت‌های خیریه علیه اعتیاد به الکل و مواد مخدر دریافت کند.

ادامه: http://yon.ir/5khdb