*Koto* دارای سیزده سیم از ابریشم یا نایلون است که بر یک جعبهٔ تو خالی تشدید صدا با درازای تقریبی ۱۸۰ سانتیمتر کشیده شده‌اند. هر سیم، پُلی‌ جابه‌جا شونده داراد. نوازنده، سیم‌های سیزده‌گانهٔ ساز را با‌ جابه‌جا کردن پُل‌های هر کدام از آنها کوک می‌کند.
سیم‌های کوتو با مضرابی از جنس عاج که بر انگشتان شست، اشاره و میانی دست راست پوشانده می‌شود، نواخته می‌شوند. همچنین ممکن است که با مضراب بر سیم‌ها ضربه زد با آنها را خراشید تا رنگ‌ها و جلوه‌های موسیقائی متنوعی پدید آیند. خزش روی سیم (مشابه گلیساندوی سازهای زهی غربی) و نواختن مضراب‌های ریز و تند بر یک سیم (مانند ترمولو) دو تکنیکی هستند که با دست راست در نواختن این ساز معمول‌ هستند.