اگر توی استارباکس کار میکردم به جای اینکه اسم مشتری ها رو روی فنجونهاشون بنویسم یه همچین چیزی مینوشتم ...
یه روز بالاخره تو و هر کسی که دوستش داری خواهید مرد و خزعبلاتی که میبافی و هر کاری که انجام میدی فقط برای گروه کوچکی از آدمها در بازه ی زمانی کوتاهی اهمیت داره این حقیقت تلخ زندگیه و هرچیزی که به فکرت میرسه و هر کاری که میکنی فقط مُهر تاییدی بر این قضیه س. ما غبارهای کیهانی ناچیزی هستیم که روی یک نقطه ی کوچک آبی سرگردونیم فکر میکنیم خیلی مهم و خفنیم زیر خودمون خط میکشیم و برای خودمون مقصود و هدف میبافیم. ما هیچی نیستیم.
از قهوه ی لعنتیت لذت ببر