در تک تک حرف های الناز دارابیان می توان امید به زندگی و ایمان به خدا را لمس کرد. او نه تنها یک قهرمان ملی در عرصه ورزش است، بلکه مدال های افتخار دیگری همچون اخلاق و متانت را نیز بر گردن آویخته و نمادی ارزشمند از یک زن قهرمان مسلمان است. حضور او با چادر مشکی در میادین مختلف بین المللی از بازی های پارا آسیایی گرفته تا پارالمپیک توکیو، نشان از یک پیام ارزشمند دارد و آن هم اقتدار یک زن مسلمان است. شاید باورش برای خیلی ها از جمله آن هایی که این روزها روسری هایشان را به آتش می کشند، سخت باشد اما الناز دارابیان بزرگ زنی است که نشان داده، قهرمانی، حجاب و معلولیت، منافاتی باهم ندارند و می توان هرسه را باهم داشت. اما بشنوید از خود او:«در خانواده ای مذهبی بزرگ شده ام اما آن ها هیچ وقت اجباری برای سرکردن چادر نداشته اند و چادر، انتخاب خود من است و افتخار می کنم که ارثیه حضرت زهرا(س) را همه جا با خود دارم. به قول رهبر معظم انقلاب حجاب مانع پیشرفت نیست و من این موضوع را کاملا لمس کرده ام. گرچه در حین تمرین و مسابقه نمی توانم با چادر حاضر شوم اما در همه اعزام ها و حتی در هنگام دریافت مدال، چادر سر می‌کنم. شاید برخی ها بگویند که این پوشش برای فردی مثل من سخت است اما من این سختی را احساس نمی کنم و معتقدم اگر هم سخت باشد، بسیار ارزشمند است.»