خب سلام به همه ی بچه های نماشا چه اونایی که هستن و چه اونایی که نیستن نمی‌دونم چرا دارم بعد از مدت ها از نما رفتن این ویدئو رو آپلود میکنم اما فقط خواستم ی سری حرفا رو بزنم میدونید الان ت موقعیتیم که شاید آدم دورم زیاده اما تنهام و نیاز دارم حرف بزنم شاید کسی اصلا نخونه اما مشکلی نیس
الان دو سه سالی از زمانی که اومدم نما میگذره الان دیگه تقریبا ۱۵ سالمه یادمه اون زمانی که اومدم نما ۱۲ سالم بود خیلی چیزا عوض شده تقریبا همه چیز عوض شده من. شرایطم .دوستام همه و همه ت زمانی که اصن خوب نبودن خیلی از بچه های نما هوامو داشتن فقط میتونم بگم که دلم واسه همشون تنگ شده تقریبا همشون رفتن دیگه هیچ کی نمیدونه کجان حالشون خوبه یا نه دلم میخواد شده واس ی بار دیگه بیان و ازشون تشکر کنم میدونید بعضی اوقات آدما دلشون میگیره و نیاز دارن حرف بزنن از اونجایی که کسیو ندارم که بهش حرفامو بزنم گه گدایی میام اینجا و خدمو سبک میکنم تا شاید آروم بگیرم تا شاید این دردا خوب بشن تا شاید این استرسا و فشارای عصبی و حمله های عصبی کمتر بشن آدما وقتی درداشونو میریزن ت خودشون خیلی اذیت میشن دیگه به ی جایی میرسن که دیگه نمیتونن خودشونو خوشحال نشون بدن
و من دقیقا رسیدم به اون نقطه