فقط خالی کردن خودمه پس میتونید نخونید که اذیت نشید =)
.
.
دلم میخاد گله کنم از آدما از همه ی اتفاقایی که برام افتاده و خیلی برام زود بود دیدنشون خیلی برام سخته و نمیتونم درکشون کنم...
من هنوز خیلی بچم من هنوز خودم نیاز به تکیه گاه دارم..من من هنوز آماده‌ی تکیه گاه بودن برای بقیه نیستممم. من نمیتونم...من حتی حال خودم جسمم بدنم روحم خوب نیست ولی داره بهم تحمیل میشه ک مراقبش باشم یعنی باید مراقبش باشم اما خودم... خودم... نابودمم...
من نمیخام قوی باشم نمیتونم قوی باشم...
خدایا خستم خدایا نمیشه حداقل فقط جسمم درد بکشه؟ نمیشه این اتفاقات رو درست کنی؟ به جان خودم راحت تر میتونم بیماری و درد و کوفت و زهرمار و قبول کنم تا اینکه بخوام.... خیلی زود بزرگ شم خیلی زود از همه چی این اتفاقا برای افراد بالای 30 سال هم هنوز قابل حل و درک نیست چه برسه به من...
هوفففف کاش تموم شه همه چی....
ببخشید اگه تا اینجا خوندی ممنونم اهمیت دادی =)