برای تشرف به حرم مطهر معصومین(ع) و در حال زیارت قبور مطهر آنان، این کارها مستحب است:
1.غسل زیارت، که به همین نیت انجام شود و کیفیت آن با سایر غسل ها فرقی ندارد.
2.با طهارت و وضو بودن.
3.پوشیدن لباس های پاک و تمیز و بهتر است سفید باشد.
4.عطر زدن و خوشبو کردن خود. بجز برای زیارت حضرت امام حسین(ع) که این عمل مستحب نیست.
5.با آرامش و وقار حرکت کردن و گام ها را کوتاه برداشتن.
6.مشغول بودن به ذکر، به خصوص ذکر «الله اکبر» و «الحمد لله» در حال رفتن به زیارت.
7.خواندن اذن دخول و اجازه گرفتن برای ورود به حرم.
8.بوسیدن آستانه و درگاه حرم، ولی سجده کردن جایز نیست مگر آنکه سجده شکر به جهت توفیق این زیارت باشد.
از آنجا که امروزه برخی از دشمنان مکتب اهل بیت از این مسأله سوء استفاده کرده و علیه شیعیان تبلیغ می کنند، بهتر است زائران گرامی سجده شکر را نیز روبروی قبر و ضریح انجام ندهند.
9.وارد شدن به حرم با پای راست.
10.نزدیک قبر رفتن، به طوری که بتواند در کنار ضریح قرار گیرد و خود را به آن بچسباند، در صورتی که مزاحمتی برای زائران نداشته باشد و سبب اختلاط با نامحرم نباشد. یادآوری می شود، هر چند نزدیک ضریح رفتن اگر مزاحمتی برای دیگران نداشته باشد مطلوب است
11.ایستادن در حال زیارت، اگر عذری ندارد و بتواند بایستد.
12.تکبیر گفتن پیش از زیارت، وقتی قبر مطهر را می بیند.
13.خواندن زیارتهایی که از معصومین(ع) رسیده است مانند زیارت جامعه و امین الله.
14.آهسته زیارت خواندن و پرهیز از صدای بلند.
15.خواندن دو رکعت نماز زیارت، پس از زیارت و هدیه آن به صاحب مزار.
16.در زیارت معصومین(ع) مستحب است پشت به قبله و رو به قبر زیارت بخواند.
17.خواندن دعا و قرآن و هدیه ثواب آن به صاحب مزار.
18.توبه از گناهان؛ زیرا آن اماکن مقدس محل پذیرش توبه است.
19.پرهیز از سخنان ناشایست و لغو و بیهوده و امور دنیایی در آن اماکن مقدس.
20.بیرون رفتن از حرم(به ویژه اطراف ضریح) پس از زیارت تا جا برای دیگران باشد و از زیارت ملول نشود و شوق زیارت همچنان در دلش زنده بماند.