عاشقش کردم.
وابسته اش کردم.
در عین حال که باور داشتم عاشقم شده.
ذره ذره
دلشو شکستم.
غرورشو خورد کردم.
گفتم نمیخوامت.
گفتم دوستت ندارم.
گفتم برو پی زندگیت.
گفتم دیگه به من زنگ نمیزنیاااا.
گفتم نبینم دیگه جلو چشمم باشیااا.
ولی
روزی رسید که فهمیدم بد کردم.
اونم دل داره.
احساس داره.
غرور داره.
اونم خدای خودشو داره.
فهمیدم تنها کسش بودم،امیدشو نا امید کردم.
فهمیدم تموم اون لوس بازیاش برای من بوده! فقط برای اینکه شادم کنه!
فهمیدم وقتی میگفته دوستت دارم از ته قلب کوچولوش بوده!
فهمیدم تک پر خودم بوده که هی کنترلم میکرده و زنگ میزده!
فهمیدم حتی با این همه بلا،دلش نیومده نفرینم کنه!
ته دلش تا خواسته بگه بیمعرفت!گفته خداجونم مواظبش باش.
فهمیدم بد کردم.
فهمیدم نامردی کردم.
فهمیدم بیمعرفتی کردم. ولی خیلی دیر فهمیدم.
اینقدر دیر که خدا به زمین گرم زدم!
حالاست که میفهمم خدا صدای دل همون دختر عاشقو شنیده!
فرشته کوچولوی من،عشقم،خانومم،تموم
وجودم،امیدزندگیم.امیدوارم روزی منوببخشی.
شکستن دل یه دخترتاوان داره بفهمید…