موشک سجیل یک موشک هوابه‌هوای هدایت نیمه‌فعال راداری ساخت ایران است، که نسخه تغییر کاربری داده شده موشک زمین‌به‌هوای ام‌آی‌ام-۲۳ هاوک محسوب می‌شود. موشک هاوک در دوران حکومت قبلی محمدرضا پهلوی از آمریکا خریداری و به خدمت گرفته شد. در سال ۱۳۶۵ در پی فرسایشی شدن جنگ ایران و عراق و کمبود قطعات و تسلیحات مورد نیاز اف ۱۴ تامکت مانند باتری های موشک فینیکس و خود این موشک، نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران با به‌کارگیری یکی از خلبانان با تجربه تامکت خود به نام سروان خلبان فریدون علی‌مازندرانی به عنوان خلبان ازمایشگر طرح و بهره‌گیری از طرح کارشناسان نیروی هوایی خود موفق به انجام این امر شد، که بتواند این موشک را با رادار ای‌ان/ای‌دابلیوجی-۹ هماهنگ کرده و از پلتفرم تامکت شلیک کند.

در نخستین کاربرد رزمی این موشک و توسط سروان مازندرانی، یک فروند سوپراتاندارد فرانسوی در اجاره عراق بر روی خلیج فارس و از فاصله ۲۰ کیلومتری منهدم شد.در اسناد و مدارک نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و کتاب نبرد در آسمان نوشته سرتیپ فضل الله جاویدنیا نیز امده که این موشک توانسته است در سال ۱۳۶۷ یک میگ ۲۹ نوع A را توسط اف ۱۴ به هدایت کاپیتان عادلی منهدم کند. بعد از جنگ وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران با تولید داخلی ورژنهای مختلف موشک هاوک موسوم به سامانه مرصاد، سامانه شلمچه، سامانه شاهین و موشک هوا به هوای سجیل این تسلیحات را بومی‌سازی کرد